در مقاله “چاپ سه بعدی فایل های STL” به چه موضوعاتی پرداخته شده است :

• معرفی
• مرحله 1. وضوح فایل STL را درک کنید
• مرحله 2. پارامترهای خروجی مناسب را انتخاب کنید
• مرحله 3. فایل های STL را از نرم افزار CAD خود خروجی بگیرید
• قوانین سرانگشتی

چاپ سه بعدی فایل های STL : راهنمای گام به گام

بیاموزید که چگونه با خروجی گرفتن فایل STL خود با وضوح صحیح، از پرینت های سه بعدی با کیفیت پایین یا فایل های بزرگ غیر ضروری جلوگیری کنید.

معرفی

STL (زبان مثلث استاندارد) نوع فایل استاندارد صنعتی برای چاپ سه بعدی است. از یک سری مثلث برای نشان دادن سطوح یک مدل جامد استفاده می کند.

همه نرم افزارهای مدرن CAD (Computer Aided Design) به شما امکان می دهند فرمت فایل اصلی خود را به STL صادر کنید.

سپس مدل سه بعدی از طریق فرآیندی به نام «برش» به زبان ماشین (G-code) تبدیل شده و آماده چاپ است.

این مقاله ، مراحل اولیه ای را که باید برای خروجی گرفتن صحیح مدل های خود برای چاپ سه بعدی دنبال کنید، به شما آموزش می دهد.

مرحله 1. وضوح فایل STL را درک کنید :

فرمت فایل STL از یک سری مثلث های مرتبط برای بازسازی هندسه سطح یک مدل جامد استفاده می کند. هنگامی که وضوح را افزایش می دهید، مثلث های بیشتری استفاده می شود که سطوح مدل سه بعدی را بهتر تقریب می کند، اما اندازه فایل STL را نیز افزایش می دهد.

                                (کره ای که در سه وضوح مختلف در MeshMixer ارائه شده است.)

اگر با رزولوشن خیلی کم خروجی بگیرید، مدل هنگام چاپ مثلث های قابل مشاهده روی سطح خود خواهد داشت. اغلب اوقات این نامطلوب است، اما می توان از آن برای ایجاد مدل های “کم پلی” با ظاهری دیجیتالی استفاده کرد.

افزایش وضوح بالاتر از یک نقطه خاص نیز توصیه نمی شود، زیرا هیچ مزیت اضافی به همراه ندارد: جزئیات بسیار ظریف را نمی توان به صورت سه بعدی پرینت کرد، بنابراین اندازه فایل به طور غیرضروری افزایش می یابد و رسیدگی و پردازش آن را دشوارتر می کند.

                          (یک کره با وضوح کم: مثلث ها بر شکل تأثیر می گذارند.)

مرحله 2. پارامترهای خروجی مناسب را انتخاب کنید :

شما می توانید وضوح فایل های STL خود را با تغییر تلورانس در نرم افزار CAD خود تغییر دهید. وقتی مطمئن نیستید، انتخاب پیش‌تنظیم «بالا» ایمن‌ترین گزینه برای تولید یک فایل STL است که برای پرینت سه بعدی مناسب است.

هر بسته CAD روش متفاوتی برای تعیین وضوح STL دارد، اما بیشتر آنها از دو پارامتر اصلی استفاده می کنند: ارتفاع و زاویه وتر.

ارتفاع وتر حداکثر فاصله ای است که نرم افزار شما بین سطح مدل سه بعدی اصلی و سطح فایل STL اجازه می دهد. استفاده از ارتفاع وتر کوچکتر به نمایش دقیق انحنای سطح کمک می کند.

مقدار توصیه شده برای ارتفاع وتر 1/20 ضخامت لایه چاپ سه بعدی است و هرگز کمتر از 0.001 میلی متر (1 میکرون) نیست. این همیشه منجر به یک فایل STL با دقت ایده آل برای اکثر برنامه های پرینت سه بعدی می شود. صادرات با تلورانس کمتر هیچ تاثیری در کیفیت چاپ شما نخواهد داشت، زیرا اکثر چاپگرهای سه بعدی معمولی قادر به بازتولید چنین سطح بالایی از جزئیات نیستند.

                              (تصویری بصری از ارتفاع وتر)

تحمل زاویه ای زاویه بین نرمال مثلث های مجاور را محدود می کند. تنظیم پیش فرض اغلب 15 درجه است. برخی از نرم افزارها نیز این تلورانس را به عنوان مقداری بین 0 و 1 مشخص می کنند. مگر اینکه تنظیم بالاتری برای دستیابی به سطوح صاف تر لازم باشد، مقدار پیش فرض 15 درجه (یا 0) توصیه می شود.

                  (تصویر بصری از تحمل زاویه ای)

مرحله 3. فایل های STL را از نرم افزار CAD خود خروجی بگیرید :

همه نرم افزارهای CAD راه خود را برای خروجی گرفتن فایل های STL دارند. از جدول زیر به عنوان مرجع سریع استفاده کنید:

قوانین سرانگشتی

• با ارتفاع آکورد 0.001 میلی متر و تحمل زاویه ای 15 درجه برای بهترین نتایج چاپ سه بعدی خروجی بگیرید .
• از خروجی غیر ضروری فایل های STL بزرگ خودداری کنید.
• میتوانید فایل های STL خود را اینجا آپلود کنید و به طور خودکار عیوب هندسی کوچک را برطرف می کنند.